பூமணி அவர்கள் 1970-களில் இருந்தே தமிழ் இலக்கியப் பரப்பில் தொடர்ந்து இயங்கிக் கொண்டிருப்பவர். இவரின் ஏழு புதினங்களும் கரிசல் மக்களின் வாழ் வியலை விளக்குவதையே மையமாகக் கொண்டுள்ளது. மேலும், கரிசல் பகுதியில் உள்ள அனைத்துச் சமூக மக்களின் வாழ்வியல் அவலங்களை மற்றும் பிரச்சனைகளை சமுதாயத்திற்கு வெளிப்படுத்துவதே புதினத்தின் கருதுகோளாகவும் அமைந்துள்ளது.

கவிதைகள், கட்டுரைகள், சிறு கதைகள், மொழி பெயர்ப்புக்கள், புதினங்கள் என்று இக்கால இலக்கிய படைப்புகள் யாவற்றிலும் தடம் பதித்தவர். ஒரு சமூகம் எப்படித் தன்னை தக்கவைத்துக் கொண்டு கால ஓட்டத்தில் பயணிக்கிறது என்பதைச் சொல்ல மற்ற இலக்கிய வகைமைகளைவிட புதின வடிவமே சிறந்தது என்பதால், பெரும்பாலும் தன் எழுத்துக்களை புதினம் படைப்பதிலேயே கவனப்படுத்திக் கொண்டவர்.